IC5068
NGC 6888
Mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Łabędzia. Została odkryta 15 września 1792 roku przez Williama Herschela. Mgławica ta znajduje się w odległości około 4700 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Oriona Drogi Mlecznej.
Cygnus nebulas (NGC7000. Pelican)
Amelican
Pelikan Nebula
IC1318A
Wielka Mgławica w Orionie (M42)
Mgławica Kalifornia oraz Plejady
Mgławica Choinka oraz Rozeta
Mgławica Płomień i Koński Łeb
Mgławica Meduza (IC443)
IC 443 jest pozostałością po supernowej, której wybuch nastąpił między 8000 a 30 000 lat temu. Znajduje się ona w konstelacji Bliźniąt w odległości około 5000 lat świetlnych. Jest to wyjątkowy przykład oddziaływania pozostałości po supernowej z obłokiem molekularnym. Wielka supernowa wybuchła pozostawiając po sobie bąbel ogrzanego gazu, który rozszerzając się w ośrodku międzygwiezdnym zderzył się z dużym obłokiem molekularnym. W obszarze tym zachodzi jonizacja gazów. W środku mgławicy została zidentyfikowana gwiazda neutronowa będąca pozostałością supernowej, która utworzyła Mgławicę Meduza.
Gwiazdozbiór Oriona od pasa w dół (50mm)
Mgławica Rozeta (NGC 2237)
Obszar H II i mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. Została odkryta przez Lewisa Swifta w 1865 roku(znajdującą się w jej wnętrzu jaśniejszą gromadę gwiazd NGC 2244 odkrył John Flamsteed już w 1690 roku). W katalogu NGC zostały również skatalogowane dwa jaśniejsze fragmenty mgławicy – NGC 2238 zaobserwowany przez Alberta Martha w 1864 roku i NGC 2246 dostrzeżony przez Swifta w 1886 roku.
Mgławica Rozeta znajduje się w odległości około 5200 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 100 lat świetlnych.
Nazwa Rozeta została nadana tej mgławicy ze względu na jej kształt podobny do kwiatu róży.
Amelican i Sadr
Gazowo-pyłowa mgławica w gwiazdozbiorze Łabędzia o rozmiarach kątowych 120' × 100', przypominająca kształtem kontynent północnoamerykański. Chmura ciemnego pyłu w jej dolnej części przypomina Zatokę Meksykańską.
Tryplet Lwa
Mała grupa galaktyk znajdująca się w konstelacji Lwa w odległości 35 milionów lat świetlnych. Do grupy tej należą galaktyki: Messier 65, Messier 66 oraz NGC 3628. Triplet Lwa wraz z grupą Lew I może stanowić większą grupę należącą do Supergromady Lokalnej.
Plamy słoneczne
2018-06-23
Droga Mleczna (Strzelec i Tarcza)
Mgławica Serce i Dusza (IC1805 & IC1848)
Obszar H II (również mgławica emisyjna) znajdujący się w konstelacji Kasjopei w ramieniu Perseusza Drogi Mlecznej. Mgławica ta kształtem przypomina ludzkie serce. Znajduje się w odległości około 7500 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na niemal 200 lat świetlnych.
Mgławica Motyl (IC1318)
Mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Łabędzia. Odkrył ją Edward Barnard w sierpniu 1893 roku. Mgławica ta jest odległa o 2500-5000 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Oriona Drogi Mlecznej
Mgławica Rozeta (NGC2237)
Obszar H II i mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. Została odkryta przez Lewisa Swifta w 1865 roku.
Plejady (M45)
Najbardziej znana gromada otwarta na niebie. Popularność zawdzięczają głównie temu, że można ją swobodnie obserwować nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Byka, w odległości około 444 lat świetlnych. Jest to młoda gromada, ma około 100 mln lat.
Mgławica Pacman (NGC 281)
Obszar H II znajdujący się w konstelacji Kasjopei. Został odkryty 16 listopada 1881 roku przez Edwarda Barnarda. Znajduje się w odległości około 9500 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Perseusza. Mgławica ta jest klasycznym obszarem H II, oświetlanym przez młode gwiazdy uformowane w tej mgławicy.
Mgławica Półksiężyc (NGC 6888)
Mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Łabędzia. Została odkryta 15 września 1792 roku przez Williama Herschela. Mgławica ta znajduje się w odległości około 4700 lat świetlnych od Ziemi w ramieniu Oriona Drogi Mlecznej
Mgławica Irys
Mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Cefeusza. Została odkryta 18 października 1794 roku przez Williama Herschela. Mgławica ta jest położona około 1400 lat świetlnych od Ziemi. Mgławica Irys znajduje się na północnym końcu ogromnego, lecz niewidzialnego optycznie obłoku molekularnego
Gromada Herkulesa (M13)
Gromada kulista w gwiazdozbiorze Herkulesa. Została odkryta w 1714 roku przez Edmunda Halleya. 1 czerwca 1764 roku Charles Messier dodał ją do swego katalogu jako M13.
Zaćmienie Księżyca
2017-08-07
Wielki Obłok Magellana
Największa galaktyka satelitarna położona w pobliżu Drogi Mlecznej. Jest ona generalnie nieregularna, ale posiada elementy struktury spiralnej.
Obłok Molekularny w Orionie
Grupa dużych mgławic znajdujących się w konstelacji Oriona. Chmura ta znajduje się pomiędzy 1500 a 1600 lat świetlnych od Ziemi i ciągnie się przez setki lat świetlnych.
Kometa 46P/Wirtanen
Kometa krótkookresowa należąca do rodziny Jowisza, okrążająca Słońce w ciągu ok. 5 lat i 156 dni. Kometę tę miała badać sonda kosmiczna Rosetta, jednak zrezygnowano z tego celu na rzecz innej – 67P/Czuriumow-Gierasimienko
Droga Mleczna w Kenii
Droga Mleczna i Wielki Obłok Magellana
IC1396
Gromada otwarta, powiązana z otaczającą ją mgławicą emisyjną. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Cefeusza. Została odkryta w sierpniu 1893 roku przez Edwarda Barnarda
Mgławica Carina
Mgławica emisyjna i obszar H II znajdujący się w gwiazdozbiorze Kila. Została odkryta w 1751 roku przez Nicolasa Louisa de Lacaille, który obserwował ją z Afryki Południowej.
Mgławica Kalifornia
Mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Perseusza. Została odkryta 3 listopada 1885 roku przez Edwarda Barnarda. Kształtem przypomina wybrzeże Kalifornii. Znajduje się w odległości około 1500 lat świetlnych od Ziemi, a rozciąga na przestrzeni około 100 lat świetlnych
Wielka Galaktyka w Andromedzie (M31)
Galaktyka spiralna, leżąca około 2,52 miliona lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Andromedy. Do niedawna sądzono, że Galaktyka Andromedy jest najmasywniejszą galaktyką w Grupie Lokalnej, w skład której wchodzą również Droga Mleczna, Galaktyka Trójkąta oraz około 50 mniejszych galaktyk.
